วันเสาร์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558

โคลงกระทู้ธรรม (๓)





๕๑ เอื้อมเด็ดดอกฟ้า
เอื้อม  สอยแต่ดอกไม้     ใกล้มือ เอื้อมเฮย
เด็ด    แต่ดอกต่ำถือ       เด็ดได้
ดอก   สูงสุดยอดคือ       เกินกว่า เอื้อมเฮย
ฟ้า    โปรดสร้างดอกให้  แก่ผึ้งภมรดม ฯ

๕๒ ซื้อควายหน้านา
ซื้อ     โคคราวแรกต้น     ฝนเชย
ควาย  ย่อมแพงเกินเลย    ค่าได้
หน้า   ฝนค่าควายเคย      แพงลิ่ว
นา     ไม่มีควายใช้         จึ้งซื้อควายแพง ฯ

๕๓ ซื้อผ้าหน้าหนาว
ซื้อ    เครื่องนุ่มห่มป้อง   กันหนาว
ผ้า     ผ่อนผืนใหญ่ยาว   อยากได้
หน้า  ที่เยือกเย็นคราว    ลมพัด โบกแฮ
หนาว นักซื้อผ้าใช้         จึ่งได้ผ้าแพง ฯ

๕๔ ซื้อควายในหนอง
ซื้อ    หาพาหนะใช้        ทำนา
ควาย  ย่อมช่วยแบกหา    ทรัพย์ได้
ใน     น้ำนิ่งนอนคา        โคลนเปือก ตมแฮ
หนอง ย่อมปิดควายไว้     ไม่รู้ควายชรา ฯ

๕๕ ซื้อทองในไถ้
ซื้อ    เครื่องประดับเนื้อ   ตัวตน
ทอง  นพคุณของคน      พ่อค้า
ใน    ไถ้ใส่ทองขน        ขายถูก
ไถ้    ใส่ทองหุ้มผ้า        พ่อค้าทองปลอม ฯ

๕๖ ได้บนเสียล่าง
ได้    พึ่งผู้ใหญ่คุ้ม        รักษา
บน    เกศท่านเมตตา    ชุบย้อม
เสีย   เพื่อนพวกอิจฉา    เหินห่าง
ล่าง   ลูกน้องไม่ล้อม     แห่ห้อมพร้อมเพรียง ฯ

๕๗ ได้ล่างเสียบน
ได้    พรรคพวกแวดล้อม ล้นหลาม
ล่าง   ลูกน้องติดตาม      ปกป้อง
เสีย   ผู้ใหญ่ไม่ตาม        เสริมส่ง สูงนา
บน    ไม่เมตตาต้อง        ต่ำเตี้ยตกดิน ฯ

๕๘ หูหนวกตาบอด
หู       ฟังแต่ไม่รู้           สำเนียง
หนวก  ไม่รับฟังเสียง       ค่าก้อง
ตา      ดูแต่รูปเพียง        ว่ารูป คนแฮ
บอด   ไม่หลงรูปน้อง       นั้นแล้วสุขเกษม ฯ

๕๙ เสียน้อยเสียยาก
เสีย   ทรัพย์บริจาคสิ้น    สูญหาย
น้อย  นิดคิดเสียดาย      ขัดข้อง
เสีย   เปล่าไม่เสียขาย    มีค่า คืนแฮ
ยาก   จักหยิบยื่นต้อง     ลักปล้นคนรวย ฯ

๖๐ เสียมากเสียง่าย
เสีย   ทรัพย์กลับได้ชื่อ   ลือชา
มาก   แต่มีเหรียญตรา    ตอบให้
เสีย   เงินกลับได้จา-      รึกชื่อ
ง่าย   กว่าง่ายจ่ายได้      ชื่นหน้าตาบาน ฯ

๖๑ ถี่ลอดตาช้าง
ถี่      ถ้วนสิ่งจีดจ้อย      คอยมอง
ลอด  เล็ดเม็ดงากรอง     เก็บไว้
ตา    ไม่รอบตัวของ       มีค่า มากแฮ
ช้าง   ใหญ่ลอดออกได้   ไม่รู้เมื่อไร ฯ

๖๒ ห่างลอดตาเล็น
ห่าง   ไกลใจจดจ้อง      จับผิด
ลอด  ช่องเพียงเล็กนิด    ปิดป้อง
ตา     หลังไม่เพ่งพิศ      ดูทั่ว ถึงแฮ
เล็น   ไม่พ้นตาต้อง        คลี่ผ้าหาเล็น ฯ

๖๓ เสียกำซ้ำกอบ
เสีย   เบี้ยสิ่งเล็กน้อย            ในมือ
กำ    ไม่ปล่อยเลยถือ            แน่นไว้
ซ้ำ    คราวเคราะห์ร้ายคือ       โจรจับ ตัวแฮ
กอบ  ทรัพย์ยกมือไหว้           ยื่นให้โดยดี ฯ

๖๔ วัวหายล้อมคอก
วัว     ที่เลี้ยงปล่อยไว้     กลางลาน บ้านแฮ
หาย   ลับวัวใช้งาน         หมดบ้าน
ล้อม   คอกตอกลิ่มดาน   ขัดปาก คอกแฮ
คอก   ที่ล้อมสี่ด้าน         ปิดกั้นวัวชรา ฯ

๖๕ ลมเพลมพัด
ลม    ว่าวพัดว่าวให้       ลอยลม
เพ     พัดใบเรือจม        ล่มร้าย
ลม    ฝนพัดฝนพรม       พรำค่ำ เช้าแฮ
พัด    เล่นไปมาคล้าย     จิตผู้รวนเร ฯ

๖๖ หาลาภทางไกล
หา    เงินต้องออกค้า     กำไร
ลาภ   อยู่ถึงเมืองไกล     ต่างด้าว
ทาง   เดินผ่านโจรไพร    คอยดัก ปล้นแฮ
ไกล   สุดหล้าค้าข้าว      ขาดสิ้นทุนรอน

๖๗ เสียสัดใช้ถัง
เสีย   ทรัพย์เสียศักดิ์สิ้น   สารพัด เสียเฮอ
สัด    อย่ายอมเสียสัตย์    ซื่อไว้
ใช้     ความสัตย์มาวัด     คุณค่า คนแฮ
ถัง     ย่อมตวงข้าวได้     อย่าใช้ตวงคน ฯ

๖๘ ได้คืบเอาศอก
ได้    ที่นาไร่น้อย          รุกเขา
คืบ    หนึ่งไม่พอเอา       ศอกได้
เอา   อีกหนึ่งว่าเรา        ยังอยาก ได้แฮ
ศอก  หนึ่งท่านกลับให้    ปรับใช้สองวา ฯ

๖๙ ลากหนามจุกช่อง
ลาก   ไม้หนามปิดกั้น     หนทาง
หนาม ไหน่ลากมาวาง     ปิดไว้
จุก     เจ่านั่งอยู่กลาง     รั้วรอบ
ช่อง   ไม่มีหนีได้           ป่าไหม้ตัวตาย ฯ

๗๐ ลากหนามข้างปลาย
ลาก   ลู่กิ่งไผ่ล้อม         เคหา
หนาม ไหน่ลากเอามา     ปิดป้อง
ข้าง   โคนย่อมมีตา        มีกิ่ง กีดแฮ
ปลาย ที่ลากมักข้อง       ขัดค้างขวางรี ฯ

๗๑ ตีวัวกระทบคราด
ตี        วัวตัวเชื่องช้า      โกรธวัว
วัว       ที่ลากคราดกลัว   เจ็บแท้
กระทบ  ถูกคราดรัว        เสียงเฆี่ยน ขับแฮ
คราด   ที่วัวลากแต้        ไม่รู้เจ็บเลย ฯ

๗๒ ขุดบ่อล่อปลา
ขุด    หนองปักกร่ำไว้     ดักปลา
บ่อ    ลึกมีธารา            หล่อเลี้ยง
ล่อ    ให้หมู่มัจฉา         มาอยู่ เย็นแฮ
ปลา  กลับถูกจับเกลี้ยง   บ่อเลี้ยงล่อปลา ฯ

๗๓ หมาเห็นข้าวเปลือก
หมา     โซหิวแสบท้อง   มองคน
เห็น     ท่านเลี้ยงไก่จน   อิ่มท้อง
ข้าว     ที่ไก่นกวน         มาจิก กินแฮ
เปลือก ที่หุ้มข้าวกล้อง    สุนัขต้องมองเมิน ฯ

๗๔ เข้านอกออกใน
เข้า    วังตั้งแต่เช้า         ตกเย็น
นอก   จากคนยากเข็ญ    อย่าเข้า
ออก   มาโอ่อวดเป็น       คนใหญ่ ยศแฮ
ใน     พระราชวังเจ้า       กราบเท้าเจ้านาย ฯ

๗๕ เข้าพระเข้านาง
เข้า    วัดกราบพระเจ้า     พระสงฆ์
พระ    เดชพระคุณจง      ปกป้อง
เข้า    บ้านแม่ยายตรง     เข้ากราบ ตีนแฮ
นาง   แม่เมตตาต้อง       ยกให้ลูกสาว ฯ



วันเสาร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558

โคลงกระทู้ธรรม (๒)








๒๖ สองคนเพื่อนตาย

สอง   ชายหมายเที่ยวค้า    แดนไกล

คน    คู่หูอยู่ไหน             อยู่ด้วย

เพื่อน อาจพบโพยภัย        มีเพื่อน ตายแฮ

ตาย   ดับมีคู่ม้วย             เพื่อนผู้รู้เห็นฯ

๒๗ สามเกลอกลับได้

สาม   ชายหมายเที่ยวค้า   เมืองไกล

เกลอ คู่สามตามไป          อยู่ด้วย

กลับ  บ้านอย่างปลอดภัย  มีเพื่อน ช่วยแฮ

ได้    รอดตายไม่ม้วย       เพราะด้วยสามเกลอ ฯ

๒๘ ดักลันหมั่นกู้

ดัก    ปลาน้อยใหญ่ด้วย   ลอบไซ

ลัน    เครื่องดักปลาไหล   ชอบใช้

หมั่น  ออกตรวจลันใน      ยามค่ำ คืนแฮ

กู้      ยกลันนั้นได้          จับต้มปลาไหล ฯ

๒๙ รักชู้หมั่นเกี้ยว

รัก     สาวคราวติดเนื้อ      ต้องใจ

ชู้      ชื่นอย่าเชือนไถล     เชื่องช้า

หมั่น  เยี่ยมหมั่นเยือนไป   บ้านช่อง

เกี้ยว  ว่ารักเป็นบ้า           รีบคว้าเชยชม ฯ

๓๐ จับปลาสองมือ

จับ    ปลาให้มั่นต้อง       สองหัตถ์

ปลา  จึงไม่หลุดพลัด       ตกน้ำ

สอง  ตัวอย่าโลภจัด        จงปล่อย หนึ่งนา

มือ    หนึ่งช่วยจับซ้ำ       อย่าให้หลุดมือ

๓๑ จับดำถลำแดง

จับ    คลำเนื้อนิ่มน้อง     สองมือ

ดำ    มืดค่ำคว้าถือ         มั่นไว้

ถลำ  ล่วงละเมิดถือ        ครองสิทธิ ไว้แฮ

แดง  โร่เมื่อใดได้          ยึดไว้ครอบครอง

๓๒ หัวหงอกดอกเลา

หัว     คนผู้แก่เฒ่า                 วัยชรา

หงอก ทุกเส้นเกศา                 เลี่ยนล้าน

ดอก   ไม้ซึ่งภุมรา                  บินไต่ ตอมแฮ

เลา    ออกดอกขาวสะอ้าน       ภู่ผึ้งยังตอม ฯ

๓๓ หัวหงอกหลอกเด็ก

หัว      ขาวราวดอกฝ้าย    ดอกเลา

หงอก  ไม่มีสีเทา            สักเส้น

หลอก  ทารกเพราะเมา     กามราค

เด็ก     เล็กไม่มีเว้น         เล่นแก้มแนมนม ฯ

๓๔ ผู้เฒ่าสามขา

ผู้       เกิดมาเนิ่นช้า       นานปี

เฒ่า   แก่มีโรคี              กร่อนขร้ำ

สาม   ตรึกนึกสามที       ไม่ออก

ขา     ที่สามไม้ค้ำ         ต่างเท้าสามขา ฯ

๓๕ หมาเห่าไม่กัด

หมา  ใดใจขลาดคร้าม    ขามภัย

เห่า   ส่งเสียงดังไป        เช่นนั้น

ไม่    กล้ากัดขาใคร       ใจหวาด หวั่นแฮ

กัด    แต่ลับหวังครั้น      ลอบเข้าลับหลัง

๓๖ พุ่งหอกเข้ารก

พุ่ง     ด้ามอาวุธเข้าริมทาง       เดินแฮ

หอก   ที่ถือมาพราง                ซ่อนไว้

เข้า    ทิ่มถูกคนกลาง             ดงซ่อน นอนแฮ

รก      ป่าปิดคนได้                เคราะห์ร้ายวายปราณ ฯ


๓๗ รักสนุกทุกข์สนัด

รัก      แต่ทางเล่นเบี้ย     เสียโป

สนุก   นักจนหัวโง          ไม่ขึ้น

ทุกข์   หนักเมื่อหิวโซ      อดอยาก

สนัด   ดั่งไข้ไม่ฟื้น         โรคเรื้อรังนาน ฯ

๓๘ ขาดพ่อถ่อหัก

ขาด   พ่อบังเกิดเกล้า      เกศา

พ่อ    ช่วยเลี้ยงรักษา      รอดม้วย

ถ่อ    ที่พ่อถ่อพา           เรือแล่น

หัก    เมื่อใดคล้ายด้วย    หมดสิ้น แรงกาย ฯ

๓๙ ขาดแม่แพแตก

ขาด   ผู้บังเกิดเกล้า        เกศา

แม่     ช่วยเลี้ยงลูกมา     ชาตินี้

แพ    ที่ขี่ข้ามธา-           รารอด ตายแฮ

แตก  ทะลายหายลี้        ล่มน้ำจำตาย ฯ

๔๐ ขี่ช้างวางขอ

ขี่      ช้างบังคับใช้         เช้าสาย

ช้าง   ตกมันเป็นพลาย    ดุร้าย

วาง    อาวุธเหมือนตาย   ใจปล่อย ช้างแฮ

ขอ    ไม่ถือไว้คล้าย       ปล่อยให้ช้างแทง ฯ

๔๑ ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

ข้า     ทาสชุบเลี้ยงแต่    บรรพบุรุษ

เก่า    แก่แต่ประทุษ       โทษได้

เต่า    หับจับเล่นหลุด     มือกัด เอาแฮ

เลี้ยง  อย่าไว้ใจให้         โทษได้ภายหลัง ฯ

๔๒ อย่าไว้ใจทาง

อย่า   เดินทางคดเคี้ยว   เลี้ยวลด

ไว้     จิตไม่กำหนด       แม่นไว้

ใจ     ประมาทไม่จด      จำแยก ทางแฮ

ทาง   รกปกป่าไม้          อาจเลี้ยวหลงทาง ฯ

๔๓ ต่ำนักมักจม

ต่ำ     เตี้ยเรี่ยยอดหญ้า   อาภัพ

นัก    วิ่งมักเหยียบยับ     ยอดเศร้า

มัก    ถูกสิ่งใหญ่ทับ       ถมปิด มิดแฮ

จม    อยู่ใต้อุ้งเท้า         สัตว์ข้ามไปมา ฯ

๔๔ เข็นเรือบนบก

เข็น   เกวียนบนบกใช้     วัวลาก

เรือ    แล่นในน้ำมาก      แล่นได้

บน    อากาศเรือหาก      มีเครื่อง บินแฮ

บก    จักเข็นเรือให้        แล่นโล้ไปไฉน ฯ

๔๕ กลิ้งครกขึ้นเขา

กลิ้ง   เสาบนบกได้        ไม่ยาก เลยนา

ครก   ใหญ่ใช้แรงมาก     ลากได้

ขึ้น    บนโขดลำบาก      ยากยิ่ง นักเฮอ

เขา   โขดกลิ้งครกให้     กลับกลิ้งทับตน ฯ

๔๖ กล้านักมักบิ่น

กล้า   แกร่งดั่งมีดพร้า      คมกริบ

นัก    รบย่อมอยากหยิบ   ดาบกล้า

มัก    กล้าแกร่งหักฉิบ     ฟันฉับ เดียวแฮ

บิ่น    หักชักดาบท้า       รบได้โดยไฉน ฯ

๔๗ อย่าวางใจคน

อย่า   คบคนแปลกหน้า    สัญจร มาเฮย

วาง    ปล่อยให้นั่งนอน     อยู่ใกล้

ใจ     มนุษย์ดุจวานร       กลับกลอก

คน    ชั่วอาจลวงให้        เชื่อแล้วอับจน ฯ


๔๘ อย่าคบคนจร

อย่า   เชื่อคนแปลกหน้า   มาสนิท สนมแฮ

คบ    อย่าคบเป็นมิตร      อยู่ใกล้

คน    ชั่วมักมีพิษ-          สงทั่ว กายแฮ

จร     จากแต่เหนือใต้     ไม่รู้ร้ายดี ฯ

๔๙ อย่านอนหมอนหมิ่น

อย่า     เผลอสติหลับล้ม     ลงนอน

นอน    อยู่ริมทางจร           สัตว์ร้าย

หมอน  อย่าพาดบนขอน-    ไม้สัตว์ เดินแฮ

หมิ่น    นักมักตกท้าย         ท่อนไม้ คอเอียง ฯ


๕๐ สูงนักมักล้ม

สูง     ใหญ่มักหักด้วย     แรงลม

นัก     ฆ่ามักโดนคม       มีดม้วย

มัก     มากมักตายจม      กามราค

ล้ม    ทับแผ่นดินด้วย     พลาดพลั้งลืมตัว ฯ