๗๗๖. หนักเอาเบาสู้
หนัก หน้าไม่ย่อท้อ ถอยกลับ
เอา บ่าเข้าแบกรับ หนักไว้
เบา ไม่นั่งคอยนับ เพื่อนที่ ทำแฮ
สู้ วิ่งเต้นช่วยให้ เรียบร้อย การงาน ฯ
๗๗๗. คนดีมีน้อย
คน เราในโลกคล้าย กรวดทราย
ดี ดั่งเพชรมณีหาย หมดแล้ว
มี แต่เม็ดทรายหลาย ล้านโกฎิ
น้อย นักจักพบแก้ว เพชรน้ำ งามดี ฯ
๗๗๘. คนถ่อยมีมาก
คน เราในโลกคล้าย ฝูงลิง
ถ่อย ชั่วน่ากลัวจริง จิตคล้าม
มี แทรกอยู่ชายหญิง แยกยาก
มาก ชั่วมากถ่อยห้าม หยุดได้ ไป่มี ฯ
๗๗๙. คนชั่วหายาก
คน เราในโลกนี้ ล้นหลาม
ชั่ว ไม่มีดีงาม ถ้วนทั่ว
หา ไม่พบชั่วถาม ดูทั่ว หน้าแฮ
ยาก จะพบเพราะล้วน ว่าข้า แสนดี ฯ
๗๘๐. คนดีทุกคน
คน เราในโลกนี้ ล้นหลาม
ดี เลิศทุกหน้าถาม ทั่วถ้วน
ทุก คนมีมีทราม ต่ำชุั่ว ช้าเฮย
คน ทุกคนว่าล้วน เลิศล้น ทำดี ฯ
๗๘๑. อกเลาอกไก่
อก ใจใครย่อมรู้ อยู่กลาง
เลา อกประตูขวาง อยู่หน้า
อก เรือนทอดอยู่ทาง ยอดขื่อ เรือนเฮย
ไก่ อกแหลมนอนอ้า อกท้า ฟ้าดิน ฯ
๗๘๒. อายุวรรณะสุขะพละ
อายุ ยืนอยู่ร้อย ขวบปี
วรรณะ ผ่องใสสี ผ่องแผ้้ว
สุขะ สุขกายี สุขจิต
พละ แกร่งกล้าแกล้ว แก่ผู้ อ่านโคลง ฯ
๗๘๓. หนักเอาเบาสู้
หนัก หน้าไม่ย่อท้อ ถอยกลับ
เอา บ่าเข้าแบกรับ หนักไว้
เบา บางไม่นั่งนับ คะแนนคู่ คี่่แฮ
สู้ วิ่งตรวจตราให้ เรียบร้อย กิจการ ฯ
๗๘๔. ลบหลู่ดูเบา
ลบ คุณพ่อแม่เลี้ยง ดูมา
หลู่่ พระคุณครูบา ฝึกให้
ดู หมิ่นญาติวงศา ตกยาก
เบา กว่าใบไม้ไร้ ค่าแห้ง ตกดิน ฯ
๗๘๕. เอาน้ำลูบท้อง
เอา อะไรใส่ท้อง ไม่มี
น้ำ ท่าเย็นยังดี ดื่มได้
ลูบ หน้าลูบอกสี หน้าแจ่ม ใสแฮ
ท้อง แสบคนยากไร้ ดื่มน้ำ กันตาย ฯ
๗๘๖. ปากอย่างใจอย่าง
ปาก พูดไพเราะล้ำ คำหวาน
อย่าง ว่าดื่มน้ำตาล ฉ่ำถ้อย
ใจ มุ่งแต่แรงงาน ชักลาก
อย่าง พวกควาญช้างน้อย ขี่ช้าง ตัวโต ฯ
๗๘๗. หมาแทะกระดูก
หมา เป็นสัตว์ล่าเนื้อ ทั้งหลาย
แทะ สัตว์เป็นสัตว์ตาย เน่าแล้ว
กระ สือย่อมกระหาย ดูดเลือด คนเฮย
ดูก มนุษย์คนไม่แคล้ว แทะเนื้อ กันเอง ฯ
๗๘๘. พูดเป็นต่อยหอย
พูด จาไม่เล่นล้อ หมอความ
เป็น มืดประมงตาม โขดน้ำ
ต่อย ตีแต่หอยงาม งอกแง่ หินแฮ
หอย ที่อมหินช้ำ ชือ่ช้ำ อีรม ฯ
๗๘๙. ฟื้นฝอยหาตะเข็บ
ฟื้น มูลฝอยที่ทิ้ง รกรา
ฝอย ขยะเที่ยวเสาะหา เขี่ยค้น
หา ทรัพย์ที่ตกคา กองขยะ
ตะเข็บ คะขาบหนีร้น รี่เข้า กัดขา ฯ
๗๙๐. มดแดงแฝงมะม่วง
มด ทำรังอยู่ต้น อัมพวา
แดง ตื่นผลพฤกษา สุกย้อย
แฝง ตัวดั่งหนุ่มตา ทิศเพ่ง สาวแฮ
มะม่วง ประดุจสาวน้อย อดลิ้ม ชิมหวาน ฯ
