๐ ถอย เรือน้อยกลับเข้า คืนหลัง
หลัง ที่มีไม้บัง คลื่นได้
เข้า จอดฝั่งประทัง ตัวหลบ คลื่นแฮ
คลอง แคบมีต้นไม้ หลบพ้น คลื่นลม ฯ
๗๔๒. ทองไม่รู้ร้อน
๐ ทอง ตกไฟไม่ไหม้ เป็นกอง เถ้าแฮ
ไม่ หมดคุณค่าทอง แท่งแท้
รู้ กันว่าเป็นของ มีค่า
ร้อน เท่าร้อนไม่แพ้ พ่ายไหม้ หายสูญ ฯ
๗๔๓. ท่าดีทีเหลว
๐ ท่า รำนวยนาฎเจ้า นายโรง
ดี พระเอกโอ่โถง ถ่องแท้
ที เล่นรบตัวโกง ตัวยักษ์
เหลว อ่อนท่าป้อแป้ พ่ายแพ้ ยักษ์มาร ฯ
๗๔๔. ทำหูทวนลม
๐ ทำ ไม่รู้ไม่ชี้ สีสา
หู หนวกฟังภาษา บอกใบ้
ทวน พายุวาจา ไม่หวั่น ไหวแฮ
ลม ปากคนไกลใกล้ ขาดไร้ พลังแรง ฯ
๗๔๕. รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม
๐ รู้ไว้ ในจิตแจ้ง ปัญญา
ใช่ว่า หนักเกศา ใส่ไว้
ใส่บ่า แบกไปมา ยืนนั่ง
แบกหาม ความรู้ใช้ ไม่รู้ หนักเลย ฯ
๗๔๖. สันดานขุดยาก
๐ สัน แบ่งขวาแบ่งซ้าย จากกัน
ดาน หมักดองสืบสัญ ชาติไว้
ขุด ออกจากจิตอัน สืบเนื่อง มาแฮ
ยาก จะขุดออกได้ จากต้น สันดาน ฯ
๗๔๗. ไม่ข้ามสันดอน
๐ ไม่ มีลมส่งให้ เรือใบ
ข้าม ปากอ่าวออกไม่ น่านน้ำ
สัน แห่งบาปลึกล้ำ สุดข้าม สันดอน ฯ
๗๔๘. ดินน้ำลมไฟ
๐ ดิน คือธาตุแก่นแท้ โลกันต์
น้ำ ธาตุชุบชีวัน เกิดเกล้า
ไฟ ธาตุอบอุ่นอัน อุบัติ มาแฮ
ลม ส่งวิญญาณเข้า เกิดก้อน ชีวา ฯ
๗๔๙. เกิดแก่เจ็บตาย
๐ เกิด มามีร่างแล้ วิญญา
แก่ เฒ่าทุกเวลา ล่วงพ้น
เจ็บ ป่วยเกิดโรคา กินร่่าง กายแฮ
ตาย ล่วงลับย้อนต้น เกิดแล้วเวียนตาย ฯ
๗๕๐. เวียนว่ายตายเกิด
๐ เวียน ตายเวียนเกิดซ้ำ แสนหน
ว่าย อยู่ในสายชล เชี่ยวคว้าง
ตาย เป็นสัตว์เป็นคน เป็นเทพ
เกิด ชั่วเกิดดีบ้าง ชั่วร้อย กัปป์กัลป์ ฯ
๗๕๑. นักเขียนไส้แห้ง
๐ นัก คิดพียรจดข้อ ประพันธ์
เขียน สิ่งที่คิดฝัน ฝากไว้
ไส้ ทุกขดตีบตัน อดอยาก
แห้ง ขอดโดยมิได้ คิดค้า ขายของ ฯ
๗๕๒. มะพร้าวตื่นตก ยาจกตื่นมี
๐ มะพร้าว เตี้ยตกกลั่ว เต็มคอ
ตื่นตก เจ้าของรอ เก็บค้า
ยาจก ยากจนพอ มีสัก ชั่งแฮ
ตื่นมี นั่งลอยหน้า นุ่งผ้า แพรไหม ฯ
๗๕๓. หลงทางฟังเสียงกู่
๐ หลง เดินในป่ากว้าง กลางไพร
ทาง ไม่มีเดินใน ป่าไม้
ฟัง เสียงเพื่อนเดินไกล กู่กลับ
เสียงกู่ ช่วยเรียกให้ กลับย้อน คืนเรือน ฯ
๗๕๔. หลงรูกู่ไม่กลับ
๐ หลง นางแม่แห่งน้อย กลอยใจ
รู เรี่ยวเที่ยวหลงไป รกเรี้ยว
กู่ เรียกสักเท่าไร ใจขาด
ไม่กลับ คืนมาเคี้ยว หมากแห้ง พลูเหลือง ฯ
๗๕๕.บุญทำกรรมแต่ง
๐ บุญ ทานที่ก่อสร้าง กุศล
ทำ แต่ชาติก่อนจน ชาตินี้
กรรม ดีย่อมส่งผล เป็นสุข
แต่ง รูปแต่งใจชี้ ชาติให้ เกิดมา ฯ
๗๕๖. บุญหนักศักดิ์ใหญ่
๐ บุญ ท่านสร้่างไว้แต่ ปางใด
หนัก ดั่งหิมาลัย ลูกนั้น
ศักดิ์ สูง่ส่งกว่าใคร คนอื่น
ใหญ่ ยิ่งกว่าชนช้้น ร่วมเชื้อ วงศ์วาร ฯ
๗๕๗. เบี้ยน้อยหอยน้อย
๐ เบี้ย จั่นหมั่นเก็บไว้ มากมี
น้อย หนึ่งเท่าไรดี กว่าไร้
หอย ใช้ปากเดินที ละกะเบียดเฮย
น้อย หนึ่งไม่บ่นใช้ ปากก้าว แทนตีน ฯ
๗๕๘. เบี้ยใบ้รายทาง
๐ เบี้ย ที่จ่ายแก่เจ้า ด่านขนอน
ใบ้ ไม่พูดปากบอน ปากโป้ง
ราย ทางที่สัญจร ผ่านด่าน
ทาง ไม่ต้องแล่นโค้ง พ่อค้า หาเงิน ฯ
๗๕๙. ปลาข้องเดียวกัน
๐ ปลา ที่คนจับได้ หลายตัว
ข้อง ที่ใส่รวมตัว ปิดไว้
เดียว หนึ่งเน่ากลิ่นกลัว เหม็นหมด ข้องแฮ
กัน ออกตัวตายให้ หมดสิ้น กลิ่นเหม็น ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น