๘๗๖. ระเด่นลั่นได*
ระ เด่นละครชื่อก้อง ลั่นได
เด่น ยิ่งกว่าเรื่องไหน หมดสิ้น
ลั่น ไดไล่ดันไฉ* เฉชื่อ ผวนแฮ
ได ไล่ดันขันดิ้น ตลกล้ำ ขำขัน ฯ
(* ลั่นได คือ ไล่ดัน ละครตลก)
๘๗๗. เป็นมรรคเป็นผล
เป็น ทางประเสริฐเข้า นิพพาน
มรรค แปดท่านประทาน ตรัสไว้
เป็น ทางสู่ทิพย์วิมาน สูงสุด
ผล ลุอรหันต์ใช้ มรรคนี้ ดำเนิน ฯ
๘๗๘. เป็นวรรคเป็นเวร
เป็น ประโยคโยกย้าย วาที
วรรค หนึ่งปากเอกมี ค่าล้ำ
เป็น โทที่ใจมี ศีลขาด
เวร กระหน่่ำกรรมช้ำ เหตุด้วย ใจทราม ฯ
๘๗๙. ปล่อยนกปล่อยปลา
ปล่อย คนผิดโทษพ้น ประหาร
นก โง่โปรดประทาน ขีพให้
ปล่อย กาเพราะสงสาร มันอด อยากแฮ
ปลา รอดชีวิตได้ เหตุด้วย กรุณา ฯ
๘๘๐. ปลายอ้อยปลายแขม
ปลาย ตระกูลชาติเชื่้อ กษัตรา
อ้อย ยอดหมดรสา โอษฐ์อ้อย
ปลาย น้ำหมดผักปลา ว่ายว่าง ห่างแฮ
แขม งอกริมตลิ่งย้อย โยกย้าย สายลม ฯ
๘๘๑. บ้านแตกสาแหรกขาด
บ้าน ทะเลาะเบาะแว้ง ด่าทอ กันแฮ
แตก ก๊กแตกเหล่ากอ พี่น้อง
สาแหรก แยกแตกปากคอ ในครอบ ครัวแฮ
ขาด ญาติไม่เกียวข้อง พี่น้อง อ่อนแอ ฯ
๘๘๒. บนบาลศาลกล่าว
บน บอกเทวราชเจ้า บวงสรวง
บาล ช่วยรักษาปวง ป่วยไข้
ศาล เจ้าโปรดรับบวง สรวงเซ่น ไหว้แฮ
กล่าว กราบเท้าท่านให้ โปรดด้วยช่วยเหลือ ฯ
๘๘๓. เบาอกเบาใจ
เบา บางสร่างโศกเศร้า เหงาใจ
อก ที่หนักเบาไป มากแล้ว
เบา อกป่วยไข้ใน กาลก่อน
ใจ ขุ่นหมองผ่องแผ้ว เคราะห์ร้าย หายสูญ ฯ
๘๘๔. บุญหนักศักดิ์ใหญ
บุญ ท่านสร้างไว้แต่ ปางใด
หนัก เท่าเมรุไกร คู่ฟ้า
ศักดิ์ ท่านยิ่งกว่าใคร ในโลก
ใหญ่ กว่าใครในหล้า แต่แล้ว วายชนม์ ฯ
๘๘๕. บอกเล่าเก้าสิบ
บอก เล่ากล่าวแต่ถ้อย คำสัตย์
เล่า ว่าเป็นเด็กวัด ฝั่งโน้น
เก้า ขวบพ่อตายพลัด จำพราก จากเฮย
สิบ ขวบโกนหัวโล้น เร่เข้า บวชเณร ฯ
๘๘๖. เบาไม้เบามือ
เบา บ่ามีพวกพ้อง แบกหาม
ไม้ หนักมีคนตาม แบกให้
เบา อกลูกดีงาม ว่าง่าย
มือ ยกประนมไหว้ พระคุ้ม ครองตัว ฯ
๘๘๗. ปากว่ามือถึง
ปาก พูดไม่ขาดถ้อย คำลง
ว่า จะต้อยมึงตรง ปากกล้า
มือ กำหมัดซัดหลง เข้าลูกคางเฮย
ถึง แก่ล้มลงอ้า ปากร้อง ผมกลัว ฯ
๘๘๘. เป็นกอบเป็นกำ
เป็น ทรัพย์หาเก็บได้ จากการ งานเฮย
กอบ หนึ่งนับประมาณ มากได้
เป็น ทรัพย์รับประทาน โดยชื่น ใจแฮ
กำ หนึ่งใส่ปากให้ อิ่มท้อง ของตน ฯ
๘๘๙. ปลูกหอลงโรง
ปลูก เหย้าเฝ้าแต่ร้ัง รอวัน
หอ รักรับเมียขวัญ คู่ห้อง
ลง อยู่คู่ชีวัน จนแก่ เฒ่าเอย
โรง รับมงคลคล้อง คู่ม้วย ด้วยกัน ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น