วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

โคลงกระทู้ธรรม (๔๗)


๘๙๐. เป็นคุ้งเป็นแคว
เป็น         ท้องลำแม่น้้ำ                 นองไหล
คุ้ง           คดอ้อมไปไกล              คดเคี้ยว
เป็น         น้ำเจิ่งนองใน                ลำแม่  น้ำเฮย
แคว        ที่ไหลเรือเลี้ยว              แล่นเลี้ยว  ตามแคว ฯ

๘๙๑เป็นขี้เจ็ดเว็จ
เป็น         คูถพระถ่ายไว้             ในเว็จ
ขึ้             เก่าขึ้ใหม่เสร็จ             ถ่ายซ้ำ
เจ็ด         ปีพระสมเด็จ                ท่านถ่าย  ใส่แฮ
เว็จ          ที่เหม็นทนกล้ำ           กล่าวแกล้ง  ว่าหอม  ฯ

๘๙๒. พระครูขี้หอม
พระ       ครูปู่พระชั้น                  สมเด็จ
ครู         เฒ่าท่านสำเร็จ             ฤทธิ์ล้น
ขี้          ท่านอยู่ในเว็จ               คนว่า  หอมแฮ
หอม    สุนัขมักค้น                     คาบขี้  ไปกิน ฯ

๘๙๓. เป็นตุเป็นตะ
เป็น       เรื่องเก่าพระเจ้า          ชันตุ
ตุ          ตะเป็นโรคบุ                 รุษร้าย
เป็น       ผัวพระนางจุ                ฬาเรศ
ตะ         นุเต่านางคล้าย           เกาะน้อย  ในทะเล ฯ

๘๙๔. เป็นน้ำเป็นนวล
เป็น      ประดุจดอกไม้             ในบึง
น้ำ        ท่วมไม่ท่วมถึง             ดอกไม้
เป็น     สื่อภู่เคล้าคลึง              ดมกลิ่น
นวล     อยู่กลางบึงไร้               หัตถ์เอื้อม เด็ดดม ฯ

๘๙๕. เป็นน้ำยาเย็น
เป็น      ขนมจึนจับแห้ง             คาชาม
น้ำ        ไม่หล่อเลี้ยงงาม          ล่อลิ้น
ยา        ที่ใส่ผสมทราม             เสื่อมรส
เย็น      ชืดจืดจนสิ้น                 รสลิม  ชิมวาง  ฯ

๘๙๖. เป็นหนู่กลัวแมว
เป็น       สัตว์ถูกไล่คว้า          เอามากินเฮย
หนู่        ย่อมเข็ดวิฬาร์          ไล่เคี้ยว
กลัว       จนสุดชีวา               มาแต่  ไหนแฮ
แมว       อยู่หนู่ลำเลี้ยว         หลบหน้า  ตาแมว ฯ

๘๙๗. เป็นปี่เป็นขลุ่ย
เป็น        เครื่องเป่าคู่เคล้า               คลอเสียง  
ปี่            เป่าส่งสำเนียง                  ออดอ้อน
เป็น        เพื่อนกล่อมพร้อมเพรียง   รับส่ง เสียงแฮ
ขลุ่ย      เป่าปี่รับย้อน                      หยอดน้ำ  เสียงครวญ ฯ

๘๙๘.เป็นบ้าเป็นหลัง
เป็น      คนสติพลาดพลั้ง                เผลอไผล
บ้า        คลั่งเพ้อเจ้อใจ                   เฟื่องฟุ้ง
เป็น      คนคิดฝันไกล                    สุดกู่
หลัง     กลับหน้าหลังคุ้ัง                ไม่รู้  ไม่เห็น ฯ

๘๙๙. เป็นหน้าเป็นตา
เป็น        ลูกคนสุดท้อง                ของเรา
หน้า        หล่อรูปดั่งเหลา             หล่อไว้
เป็น        ประดุจสำเภา                 พาแล่น
ตา          ประจักษ์แจ้งได้             ลูกแก้ว  แววตา ฯ

๙๐๐. เป็นปากเป็นเสียง 
เป็น        ญาติมิตรเพื่อนบ้าน         เรือนเคียง
ปาก       ทะเลาะถกเถึยง              ต่อแย้ง
เป็น       เรื่องยืดยาวเพียง            จะฆ่า  กันแฮ
เสียง     ดั่งส่งเสียงแกล้ง              กล่าวร้าย  ใสกัน ฯ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น