๕๐๑. วันพระไม่เว้น
วัน ดวงจันทร์แจ่มฟ้า ปุณมี
พระ สวดพระปาฎี โมกข์แจ้ว
ไม่ ไหว้พระไตรศรี รัตนะ
เว้น เสพไม่ได้แล้ว เรียกเถ้ากาเม ฯ
๕๐๒. กินก่อนล่อนแก่น
กิน ไปกินถั่วได้ เงินตรา
ก่อน เพื่อนหยิบเอามา พกไว้
ล่อน จ้อนเมื่อล้วงหา เงินเล่นใหม่แฮ
แก่น เพื่อนเกลอเก่าได้ ลักล้วงไม่เหลือ ฯ
๕๐๓. กินหลังนั่งแท่น
กิน โปกินถั่วได้ อัฎฬศ
หลัง นั่งหลังแข็งขด ลุกขึ้น
นั่ง ลงเล่นใหม่หมด มือเล่นแล้วแฮ
แท่น ไม่มีนอนพื้น ตื่นต้องเดินเซ ฯ
๕๐๔. อาภัพเหมือนปูน
อา ถรรพ์ปูนใส่เต้า ปูนปน หมากพูล
ภัพ ไม่มีมรรคผล เรียกร้อง
เหมือน พลูหมากมีคน เรียกชื่อ
ปูน กลับอาภัพต้อง ลับลี้ หนีนาม ฯ
๕๐๕. น้ำตาลใกล้มด
น้ำ หวานปานเปรียบด้วย นารี
ตาล โตนดเมืองเพชรบุรี อร่อยลิ้น
ใกล้ ปากมดยินดี ดมดูดกินแฮ
มด ดั่งชายชอบชิ้น นิ่มเนื้อ นวลอนงค์ ฯ
๕๐๖. เล่นเบี้ยเสียอัฎ
เล่น โปเสียถั่วต้อง กินนอน บ่อนเอย
เบี้ย กอบได้เต็มกร เก่งแท้
เสีย บ่อยเพราะมือบอน แทงบ่อย
อัฎ ฬศหมดตัวแก้ ยี่โป้จำนำ ฯ
๕๐๗. จุดไต้ตำตอ
จุด คบเพลิงสว่างแจ้ง แสงไฟ
ไต้ จุดเดินส่องไป มืดคลุ้ม
ตำ ตานั่นหนอใคร นอนคู่กันแฮ
ตอ หลักสองตอซุ้ม พุ่มไม้ใบบัง ฯ
๕๐๘. รู้แพ้รู้ชนะ
รู้ ว่าตนอ่อนซ้อม ฝึกฝน
แพ้ ท่านต้องยอมจน แก่กล้า
รู้ ว่าเก่งกาจทน ท่านต่อ สู้เฮย
ชนะ ท่านอย่ายั่วยวน ฝ่ายแพ้แก่ตน ฯ
๕๐๙.พูดน้ำท่วมทุ่ง
พูด คล่องกว่าแม่น้ำ นองไหล
น้ำ เจิ่งนองเนืองไป ทั่วบ้าน
ท่วม บ้านท่วมเมืองใคร ย่อมเบื่อ น้ำเฮย
ทุ่ง ขาดบัวสักก้าน เรียกท้องทะเล ฯ
๕๑๐. ผักบุ้งโหรงเหรง
ผัก หญ้าจมเพราะน้ำ ท่วมมิด
บุ้ง ไม่่มียอดนิด โผล่น้ำ
โหรง โล่งโปร่งตลอดผิด ทุ่งท่า
เหรง ดั่งคนนั่งอ้ำ นั่งอึ้ง ฟังธรรม ฯ
๕๑๑. เผื่อเหลือเผื่อขาด
เผื่อ ไว้หน่อยมากน้อย อย่างใด
เหลือ อยู่เก็บไว้ใน ภาคหน้า
เผื่อ แขกเหรื่อมาใจ เผื่อแผ่
ขาด สิ่งใดได้คว้า หยิบใช้ได้ทัน ฯ
๕๑๒. รักยาวให้ปั่น
รัก ชอบอย่าตอบโต้ เถียงกัน
ยาว ยืดเพราะปากฟัน กล่าวเกี้ยว
ให้ ตัดเรื่องราวอัน จักผิดใจแฮ
ปั่น ขาดไม่เหลือเสี้ยว ซึกไว้ไมตรี ฯ
๕๑๓. รักสั้นให้ต่อ
รัก จักมีเรื่องขึ้น โรงศาล
สั้น สุดไมตรีสมาน มิตรไว้
ให้ ต่อว่าต่อขาน คำกล่าวหาแฮ
ต่อ เรื่องต่อราวให้ ยืดเยื่อต่อไป ฯ
๕๑๔. ปากร้ายใจดี
ปาก คนที่โกรธเกรี้ยว ด่ากราด
ร้าย ดั่งน้ำร้อนราด ยอดหญ้า
ใจ โกรธส่อว่าขาด ความเมตตาแฮ
ดี อยู่นิดเดียวถ้า โกรธแล้วหายเร็ว ฯ
๕๑๕. ฆ่าไผ่ไว้หน่อ
ฆ่า ต้นโค่นตัดทิ้ง แต่ตอ
ไผ่ ย่อมแตกออกกอ หน่อไม้
ไว้ สืบพันธุ์พอ อยู่รอด พันธุ์แฮ
หน่อ ย่อมต่อพันธุ์ได้ ใหญ่สร้างสาขา ฯ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น