หน้า ท่านซื่อสัตย์ป้อ ยกยก
ไหว้ กราบพังพาบอก ราบพื้น
หลัง ท่านแลบลิ้นถลก ผ้าออก
หลอก ดั่งลิงวิ่งขึ้น กิ่งไม้ แหกตา ฯ
๗๐๖. หน้าสิ่วหน้าขวาน
หน้า ฉานที่ช่างไม้ ถากขวาน
สิ่ว ที่ฆ้อนตอกฉาน เจาะไม้
หน้า ช่างที่ทำงาน ตึตอก ไม้แฮ
ขวาน สิ่วอย่าเข้าใกล้ เจ็บเนื้อ เจ็บตัว ฯ
๗๐๗. หน้างอเป็นจวัก
หน้า นางยามโกรธแค้น แน่นคอ
งอ ย่ิ่งกว่าตะขอ เกี่ยวไม้
เป็น กะจ่ากะบวยงอ ใช้ตักน้ำแฮ
จวัก ตักแกงชอบใช้ ไม่ใช้ หน้าคน ฯ
๗๐๘. หน้าชื่นอกตรม
หน้า ยิ้มริมปากแย้ม แจ่มใส
ชื่น ดั่งดอกไม่้ใบ ชื่นช้อย
อก ดั่งหมกไหม้ไฟ ร้อนรุ่ม สุุมแฮ
ตรม ดั่งลำไม้อ้อย ถูกคั้น น้ำหวาน ฯ
๗๐๙. กบในสระน้ำ
กบ เกิดในสระใต้ ใบบัว
ใน น่านน้ำที่ตัว รอบรู้
สระ ที่ว่ายทั่วหัว ท้ายสระ
น้ำ ลึกน้ำตื้นผู้ รอบรู้ คือเรา ฯ
๗๑๐. ก้มนักมักล้ม
ก้ม ต่ำเพ่งแต่พื่น ธรณี
นัก พรตพูดว่าดี หลุดพ้น
มัก พ้นจากไพรี กิเลส มารแฮ
ล้ม ราบตายใต้ต้น พุ้มไม้ ใครเห็น ฯ
๗๑๑. ต่ำนักมักจม
ต่ำ ตนคนนอบน้อม ถ่อมกาย
นัก พรตพูดว่าชาย เลิศล้น
มัก ถูกท่านข้ามกราาย เหยียบย่ำ
จม ต่ำอยู่ไม่พ้น ปากน้ำ ลายคน ฯ
๗๑๒. สูงนักมักโค่น
สูง ใหญ่ยศศักดิ์ล้ำ เลิศคน
นัก ปราชญ์ท่านว่าคน เช่นนั้น
มัก หักเพราะลมบน พัดจัด แรงแฮ
โค่น ทับแผ่นดินดั้น ลุกได้ไป่มี ฯ
๗๑๓. กระเฌอก้นรั่ว
กระ ทายท่านใส่เบี้ย ใส่อัฐ
เฌอ เครื่องจักสานขัด ขอบไว้
ก้น ทะลุเบี้ยหวัด ตกหล่น
รั่ว เพราะชู้ช่วยใช้ ซ้อนไว้ ในเรือน ฯ
๗๑๔. ปลากระดี่ได้น้ำ
ปลา น้อยลอยเล่นน้ำ ฝนไหล
กระดี่ ว่ายตามน้ำไป แซ่ซร้อง
ได้ พบลอบพบไซ ขวางอยู่
น้ำ เชี่ยวพาติดข้อง วิ่งเข้าหม้อแกง ฯ
๗๑๕. กระต่ายสามขา
กระ ต่ายจับใส่เข้า กองไฟ
ต่าย หนึ่งขากินไป หมดแล้ว
สาม ขาอยู่หาใคร กินไม่
ขา กระต่ายป่าแก้ว เกิดด้วย สามขา ฯ
๗๑๖. หมาขึ้แล้้วหนึ
หมา มักไม่ใคร่รู้ มารยาท
ขี้ เยี่ยวอยู่เรื่ยราด ทั่วบ้าน
แล้ว ไม่เก็บไม่กวาด ดัวพวก พาลแฮ
หนี แน่วหมาขี้คร้าน กลบขี้ ของตน ฯ
๗๑๗.แมวขี้แล้วกลบ
แมว เป็นสัตว์ค่อนข้าง ผู้ดี
ขึ้ ที่พื้นปฐพี นอกบ้าน
แล้ว กลบมิดไม่มี เหม็นกลิ่น
กลบ ชั่วไม่หน้าด้าน ดั่งผู้ คนพาล ฯ
๗๑๘. การกินการอยุ่ใครไม่สู้พ่อ
การกิน ให้อิ่ม่ท้อง ของตน
การอยู่ เป็นสุขบน หับห้อง
ใครไม่ ไม่อาจมาชน เอาชนะ พ่อเฮย
สู้พ่อ ไม่ได้ต้อง พ่ายแพ้ พ่อไป ฯ
๗๑๙. การพายการก่อพ่อไม่สูํ้ใคร
การพาย เรือเที่ยวค้า ของแพง
การถ่อ ลูกแพแรง ถ่อเค้า
พ่อไม่ อยากแข่งแซง หน้าท่าน ใดเฮย
สู้ใคร ไม่ได้น้ำ อดกลั้น ไม่มี ฯ
๗๒๐. ไม้สูงกว่าแม่ มักแพ้ลมบน
ไม้สูง หน่อเสียดฟ้า นอกกอ
กว่าแม่ ไม้ร่วมตอ ร่วมต้น
มักแพ้ แก่ลมพอ พายุ พัดเฮย
ลมบน พัดไมพ้น หักล้าง กลางลำ ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น