วันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2559

โคลงกระทู้ธรรม (๔๑)





๘๐๖ ปิดทองหลังพระ
ปิด      ทองเหลวติดเนื้อ        ปฎิมากร แฮ
ทอง    ดั่งทองทาบทา           พระไว้
หลัง    พระบาทปัจฉา           พระปฤษ   ฎางค์แฮ
พระ     ย่อมน่ากราบไหว้       ทั้วหน้า  ตลอดหลัง ฯ

๘๐๗. ไม่ใช่ขี้ไก่
ไม่       เหมือนคนต่ำช้า         เลวทราม
ใช่       เม็ดทรายอยู่ตาม        หาดพื้น
ขีึ้        ช้างอย่าเหยียบยาม     เดินป่า
ไก่       พระลอไก่พื้น              ไก่บ้าน  แสนงาม ฯ

๘๐๘. ไม้เบื่อไม้เมา
ไม้      สมุนไพรท่านใช้      ทำยา
เบื่อ    พิษฆ่ามัจฉา            ชักดิ้น
ไม้      พืชพวกกัญชา         ยาฝิ่น
เมา     แทบตายวายสิ้น     ชีพด้วย สมุนไพร ฯ

๘๐๙. ไม้อ่อนดัดง่าย
ไม้        ตะโกข่อยไม้        ดัดงาม
อ่อน     ลู่โอนไปตาม       หัตถ์ได้
ตัด       ไม้ท่านดัดยาม     ยังอ่อน
ง่าย      ดั่งสอนเด็กให้      เรียบร้อย สวยงาม ฯ

๘๑๐. ไม้แก่ดัดยาก
ไม้       เนื้อแข็งกระด้าง    โดยมาก
แก่       แกร่งมีแก่นยาก    ดัดได้
ดัด       คนแก่หมดอย่าก  อย่าดัด  สอนแฮ
ยาก     จะดัดดัดให้          เฒ่าดื้อ หัวแข็ง ฯ

๘๑๑. ยกตนข่มท่าน 
ยก      ตัวว่าเก่งกล้า        กว่าคน
ตน     ต่ำเตี้ยยกตน         ใหญ่กล้า
ข่ม     คนอื่นยากจน        ต้อยต่ำ
ท่าน   ไม่อยากมองหน้า  พวกอ้า  ปากโว ฯ

๘๑๒. ยกหางตัวเอง
ยก      หางให้ห่างพ้น         อาจม
หาง    สุนัขชักดม               ไม่ได้
ตัว      ทำชั่วมัวชม              ดมกลิ่น เขาแฮ
เอง    เที่ยวเลียตูดให้         พวกพ้อง ของตน ฯ

๘๑๓. ยื่นแก้วให้ลิง
ยื่น      มณีนพรัตน์ล้ำ          ค่าควร  เมืองเฮย
แก้ว    มีค่าคำนวณ             ไม่ได้
ให้      แก่สัตว์ซนชวน         ให้เชื่อง
ลิง      กลับแยกเขี้ยวให้      จับเขวี้ยงเหวี่ยงไป ฯ

๘๑๔. ร่มโพธิร่มไทร
ร่ม      ไม่้ใบตกป้อง         แดดฝน
โพธิ   ที่พระทศพล          ตรัสรู้
ร่ม      เกล้าประชาชน      ชาวโลก
ไทร    ร่มเกศเกล้าผู้         เดือดร้อน  อาศัย  ฯ

๘๑๕. น้ำคำน้ำใจ
น้ำ      อ้อยชอบโอษฐ์ลิ้ม      ชิมหวาน
ค่ำ      หยาบส่อสันตาน         ชาติเชื้อ
น้ำ      จิตคบกันนาน              รูํ้จัก  ใจเฮย
ใจ       จีดใจเอื้อเฟื้อ              ต่างรู้  ใจกัน ฯ

๘๑๖. น้ำใสใจคอ
น้ำ      จิตคนต้ังแต่         เดิมที
ใส       สว่างกระจ่างสี    พร่างพร้อย
ใจ       คนต่อมามี           โกรธโลภ หลงแฮ
คอ      คดใจมืดคล้อย     คร่ำด้วย ตัณหา ฯ

๘๑๗. น้ำใสใจจริง 
น้ำ      ใจเพื่อนก่อนน้ัน     แสนดี
ใส      สว่างซื่อตรงมี        สัตยฺ์ซื่อ
ใจ      เพื่อนต่อมาสี          ดำหม่น
จริง    กลับสับปลับปลิ้น   ปากไร้  สัจจริง ฯ

๘๑๘. น้ำตาตกใน
น้ำ      เนตรไม่ตกอิ้น     ตันใจ
ตา     ไม่มีวันไหล         อาบหน้า
ตก     ในอกทรวงใน     พูดไม่ออกเฮย
ใน      อกใจไพร่ฟ้า      โศกเศร้า เหงาทรวง ฯ

๘๑๙. น้ำตานองหน้า
น้ำ       เนตรนองเนตรเศร้า    โศกศัลย์
ตา       ดั่งบ่อน้ำอัน                เอ่อน้ำ
นอง    จากอกใจตัน               ตีบอัด อั้นแฮ
หน้า    จึงหม่นหมองคล้ำ       คราบน้ำ  ตาไหล ฯ

๘๒๐. น้ำไหลไฟดับ
น้ำ       กามราคหลั่งน้ำ         กามา
ไหล    หลั่งเมื่อไฟรา            คะไหม้
ไฟ       ราคะตัณหา               หน้ามืด
ดับ       มอดเมื่อยามได้        หลั่งน้ำ กาเม



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น