วันอาทิตย์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2558

โคลงกระทู้ธรรม (๒๕)

๕๖๐. โลภมากอยากรวย
โลภ     ลาภหาบแบกไว้           จนหนัก  บ่าแฮ
มาก     ไม่เคยรู้จัก                    อิ่มอ้วน
อยาก   เป็นเศรษฐ๊สัก               แสนโกฎิ
รวย      นักมักแต่ล้วน                แก่ล้ม  ตายเร็ว ฯ

๕๖๑. โลภโมโทสัน
โลภ    มากอยากได้แต่           เงินตรา
โม       หะลุ่มหลงหา              ทรัพย์ได้
โท       สะเกิดโทสา               ใครอย่า  ขวางเฮย
สัน       แบ่งทรัพย์สินไว้          ท่วมท้น  จนตาย  ฯ

๕๖๒. เต้นแร้งเต้นกา
เต้น    เข้าจิกเนื้อเน่า           นอนดิน
แร้ง    จับจิกพลิกกิน           ตับไส้
เต้น    เข้าแย่งกาบิน           มาร่วม  วงเฮย
กา     แย่งเนื่อมาได้            เศษเนื้อ  เหลือเดน ฯ

๕๖๓. กินเศษกินเลย
กิน    ผักปลาท่านทิ้ง         ในครัว
เศษ  เล็กเศษน้อยตัว        อิ่มท้อง
กิน    ไมมากนักกลัว          ท่านจับ  ได้แฮ
เลย   ไม่เหลือเดนจ้อง      จับคว้า  มากิน ฯ

๕๖๔. โทสามาแขก
โท    โสโทสะร้าย              แรงนัก
สา     หัสสากรรจ์นัก          โกรธเกรี้ยว
มา     เป็นแขกแบกหนัก    เข้าช่วย  หามแฮ
แขก  ที่แปลกหน้าเบี้ยว     บิดแม้น  ยักษ์มาร ฯ

๕๖๕. เป็นตายไม่กลัว
เป็น     พระอรหัตต์รู้          บุญกรรม
ตาย    ไม่เกิดมาลำ           บากแล้ว
ไม่       ใช่ปุถุชนทำ           ชั่วบาป  ไว้แฮ
กลัว     เกิดตายไม่แคล้ว   ทุกข์ซ้ำ  แสนทน ฯ

๕๖๖. หลบลี้หนี่หน้า
หลบ     หน้าไปอยู่ถ้า             บาดาล
ลี้          ลับดำสายธาร            น่านน้ำ
หนี       เนตรพระยมบาล        ไม่รอด ดอกแฮ
หน้า     มนุษย์ไหนหนีล้ำ        รอดได้  ไม่มี ฯ

๕๖๗. รู้หลบเป็นปีก
รู้        แอบซุ่มพุ่มไม้           ใบหนา
หลบ  รอดพ้นปากกา          เหยี่ยวได้
เป็น    วิหคแสวงหา            ทางรอด
ปีก      หลีกกิ่งก้านไม้         หลบพ้น  เจ็บตัว ฯ

๕๖๘. ดอกไม้ใกล้ทาง
ดอก     บัวหลวงเด่นสล้าง       กลางบึง
ไม้       จักสอยไม่ถึง                ดอกฟ้า
ใกล้      มือมักเด็ดถึง               ดมเล่น
ทาง      ผ่านดอกไม้คว้า          เด็ดทิ้งกลางทาง ฯ

๕๖๙. กินบ่อนนอนบ่อน
กิน       นอนที่บ่อนเบี้ย            โบราณ
บ่อน     ถั่วโบเป็นสถาน            เล่นเบี้ย
นอน     อยู่สุขสำราญ                บรุษ  สตรีแฮ
บ่อน     ที่นอนยั้วเยี้ย                เล่นเบี้ย  เสียตัว ฯ

๕๗๐. กงกรรมกงเกวียน
กง         แห่งกรรมที่สร้าง          ทุกวัน
กรรม     ย่อมหนุนเวียนผัน         ติดต้อย
กง         จักรแห่งเกวียนมัน        หมนอยู่
เกวียน   ที่โคลากห้อย               ติดเท้า  โคเดิน ฯ      


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น